Қарыз капиталы және қарыз пайызы

Қаржылық жағдайды талдау әдістері туралы қазақша реферат

         Нарықтық  қатынастың қалыптасуы шаруашылық  қызметін біртұтас кешенді талдауды  ішкі (басқару) және сыртқы (қаржылық  талдау) талдау деп бөлуді қажет  етіп отыр. Талдаудың бұл түрлерінің  әрқайсысының өзінің ақпараттық  көздері бар.

Әлемде тәжірибе көрсеткендей, есеп берудің екі түрі бар: Акционерлерді, қалың жұртшылықты, банктерді, сондай-ақ сақтандыру ұйымдары мен үкімет органдарын кәсіпорынның жұмыс жағдайы мен  оның қаржылық жағдайы және есепті кезеңдегі шаруашылық қызметінің нәтижесімен  таныстыру үшін қаржылық газеттер мен  бюллетендерде, арнайы анықтамаларда  басылып шығатын қаржылық есеп беру. Сонымен қатар көбіне, есепте субъектінің  шаруашылық қызметін динамикада бейнелеп көрсетуге, даму бағыты мен оның алдыңғы  кезеңдегі жағдайын болжауға мүмкіндік  беретін бірқатар жылдардың мәліметтерін жариялайды. Есеп берудің екінші түрі – басқару талдауы, бұл кәсіпорын  шығаратн өнімдердіңжеке түрлерінің өзіндік  құнының нормативтері туралы, сондай-ақ сапасының төмендігіне немесе тауардың мөлшерден тыс шығарылып, өтпей  қалуына байланысты мәліметтерден  тұратын қатаң құпияландырылған, басқа тұлғалар үшін жабық есеп болып  табылады. Ішкі есеп берудің ішіндегі жауапкершілік орталықтары мен  пайда болу орындары бойынша шығындар сияқты жеке бөлімшелердің жұмыс  нәтижелерін сипаттайтын маңызды  есеп түрлері болады. Кәсіпорынның жеке бөлімшелеріндегі шаруашылық жүргізу  деңгейін анықтау шығындар мен нәтижелерді  салыстыру, кім қалай жұмыс істейтінін көруге мүмкіндік береді және еңбекке  ақы төлеуде қандай да бір сыртқы талдау қаржылық есеп негізінде жүргізіледі. Бүгінгі таңдағы нарыққа өту  кезеңінде кәсіпорынның қаржылық жақдайын бағалауда жаңа амалдар қажет.

Соңғы кездері мерзімді баспасөздерде, сондай-ақ жеке басалымдарда қаржылық талдауды жүргізу бойынша бірқатар әдістемелік ұсыныстар жарық  көрді. Бұл еңбектің авторлары кәсіпорынның қаржылық жағдайын және оның жекелей  көрсеткіштерін талдаудың әр түрлі  әдістемелерін ұсынып отыр. Бұл әдістемелердің көпшілінде олардың маңызды ерекшелігі болып табылатын, тәжірибеде қолданылмаған  жаңа көрсеткіштерінің жүйесін толық  талдауда.

Ондаған жылдар бойы барлық басқару деңгейлерінде және кәсіпорынның өзінде пайдаланылып келген қаржылық жағдайы талдаудың қалыптасқан  әдісінің шаруашылық жүргізудің әкімшілік  жүйесінің жұмыс істеу жағдайында және негізінен орталықтандырылған көздерден қаржыландырылатын мемлекеттік  меншік үшін, сондай-ақ уақытша тартылған  қаражаттарды (тұрақты пассивті), айналым  қаражаттарын және басқаларды мөлшерлеу  мақсатында қолданылғаны түсінікті. Бұл  жағдайлар шаруашылық жүргізудің тиімділігіне бағытталған басқарушылық шешімдерді қабылдауда кәсіпорынның дербестігін  тежеп отырады және нарықтық қатынастар және кәсіпшілік қызметпен мүлдем үйлеспейді.

Бұрынғы қолданылып келген талдау әдістемесінде әр түрлі баптардың  мәндерін, баланс бөлімі мен топтарының жиындарын олардың мөлшерлік  көлемдерімен салыстыру, мөлшерден  ауытқуын зерттеу, бұл ауытқулардың кәсіпорынның қаржылық жағдайының тұрақтылығына  қалай әсер етуін зерттеу шешуші роль атқарды. Жаңа қаржылық есептің  маңызды ерекшеліктерінің бірі –  онда жоспарлық көрсеткіштер мен  нормативтердің жоқтығы болып табылады.

Нарық жағдайында қаржылық жоспарлау  кәсіпорынға оның қызметі жөнінде  көптеген параметрлерді  сырттан  бекіткен орталықтандырылған әкімшілік  сипатты жояды. Ол, ең алдымен бәсекелестік нәтижесінде қарқынды өзгеріп отыратын нарықтық коньюнктура жағдайында өзінің хал-жағдайын нығайтуға ұмтылатын  кәсіпорынның шаруашылық әрекетінің икемді стратегиясы мен тактикасын жасауға қызмет етеді. Қаржылық қызметте нормативтерді пайдалану кәсіпорынның өз еркінді, сондықтан нормативтер туралы ақпараттар, коммерциялық құпияға айналады. Жоспарланған нормативтерден ауытқуды талдау, кәсіпорынның ішкі талдауының құрамдас бөлігі болып табылады. Бухгалтерлік есеп беруге негізделген қаржылық жағдайды талдау, сыртқы талдау сипатына ие болады, яғни кәсіпорынның қызметі туралы ақпараттардың шектеулі бөлігінен тұратын есеп мәліметтері негізінде осы кәсіпорынның мүдделі контрагенттерінің – меншік иесі немесе мемлекеттік органдардың берілген кәсіпорынның шегінде жүргізетін талдауы. Қаржылық жағдайды ішкі талдау әдістемесі, әрбір кәсіпорын үшін тек потенциалды әріптестерін бағалау мақсатында ғана емес, сонымен қатар қаржылық есепті сыртқы пайдаланушылардың көзқарасы тұрғысынан алғандағы өзін-өзі бағалау үшін де қажет.

Қаржылық талдаудың тәжірибесі қаржылық есепті оқудың негізгі ережелерін қалыптастырады. Олардың ішінен алты негізгі әдісті бөліп қарастыруға  болады:

1)    көлденең талдау;

2)    тікелей талдау;

3)    трендтік талдау;

4)    салыстырмалы  талдау;

5)    факторлық талдау;

6)    қаржылық коэффициенттер  әдісі.

Көлденең (уақытша) талдау –  есеп берудің әрбір позициясын өткен  кезеңімен салыстыру. Ол өткен кезеңдегімен салыстырғандағы бухгалтерлік есептің  түрлі баптарының абсолюттік және салыстырмалы ауытқуларын анықтауға мүмкіндік  береді.

Тікелей (құрылымдық) талдау — әрбір есеппозициясының жалпы  нәтижеге тигізетін әсерін айқындай отырып, қорытынды қаржылық көрсеткішердің құрылымын анықтау. Ол жалпы баланс немесе оның бөлімдері бойынша қорытынды  көрсеткіштегі және баптардың үлес салмағын анықтауға мүмкіндік береді. Мысалы, ұзақ және ағымдағы активтердің  кәсіпорын мүлкінің жалпы құнындағы, яғни баланс валютасындағы үлес салмағы  және т.б.

Тікелей және көлденен талдаулар  бірін-бірі толықтырып отырады. Сондықтан  да есептік бухгалтерлік үлгі құрылымы секілді оның жеке көрсеткіштерінің динамикасын да сипаттайтын кестелерді жиі жасайды.

Тереңдік талдау барлық көрсеткіштер 100% деп алынатын базистік жыл деңгейінен, бірқатар жылдар көрсеткіштерінің салыстырмалы ауытқуын есептеуге негізделеді. Басқаша  айтқанда, трендік талдау әрбір есеп позициясын бір қатар өткен кезеңдермен  салыстыруды және трендті, яғни жеке кезеңдердің дербес ерекшеліктері  мен кездейсоқ әсерлерінен тазартылған  көрсеткіш динамикасының негізгі  тенденциясын анықтауды көрсетеді. Трендтің көмегімен болашақтағы  көрсеткіштердің мүмкін болатын  маңызы қалыптасады, ал одан кейін перспективті, болжамдық талдау жүргізіледі.

Қаржылық талдаудың нарықтық экономика жағдайындағы көбірек  таралған әдісі әр түрлі қаржылық коэффициенттерді пайдалану болып  табылады.

Коэффициенттер салыстырмалы шамалар болып табылады, олардың  есептеу кезінде шамалардың біреуін  бірлік ретінде алып, ал екіншісін  бірлікке қатынасы ретінде көрсетеді. Қаржылық коэффициенттерді есептеу  баланстың жеке баптарының арасында болатын өзара байланыстарға  негізделген. Олар кәсіпорынның қаржылық жағдайын кезекті факторлық талдау үшін алғашқы база болып табылады және де олар талдау нәтижесінде талдау жүргізушіге жасырын құбылыстарды ашуға мүмкіндік беретін екі  шаманың арасындағы өзара математикалық  қатынастарды көрсетеді.

Шешімдер қабылдау үшін сәйкес коэффициенттерді талдаудың пайдалылығы  оларды дұрыс түсіндіруге байланысты болады. Бұл – қатынастарды талдаудың  ең қиын аспектісі, себебі ол осы қатынастардың  қалыптасуының ішкі және сыртқы факторларын  білуді талап етеді, мысалы, саладағы жалпы экономикалық жағдайлар, кәсіпорын  басшылығының саясаты және басқалар. Қатынастарды үлкен байыптылықпен  талдау қажет, өйткені тек бір  ғана фактор алымына да, бөліміне де әсер етуі мүмкін. Негізінен қатынас  деңгейі өткен кезеңдегі, теориялық  дәлелденген салалық қатынаспен салыстырылады. Қатынасты талдау болашаққа  бейімделуі тиіс.

Қатынасты талдаудың рөлін  асыра бағалаудың да қажеті жоқ, себебі олардың әмбебап мәні болмайды және диагностика үшін индикатор болып  табылмайды. Әлдеқайда тереңдетілген  талдау, қатынас негізінде жасалған шешімдерді әрқашан қолдай бермейді, себебі олардың деңгейіне келесілер  әсер етеді, жекелеген кәсіпорындардың  ерекшіліктері орташа салалық мәліметтер. Сондай-ақ, өткен жылдардағы нақты  қол жеткізілген деңгейдің қолайсыз болуы немесе оның сол өткен жылдар жағдайы үшін қолайлы болып, бірақ  қазіргі және болашақтағы жағдайлар  талаптарына сәйкес келмеуі әсер етеді.

Қаржылық талдауды салыстырмалы көрсеткіштер негізінде жүргізудің шетелдік тәжірибесін механикалық  түрде көшіріп алу, көп жағдайда тиімсіз, себебі бұл жағдайда біздің кәсіпорындардың өз ерекшеліктеріне  назар аударылмайды. Нәтижесінде  бір көрсеткіштердің мүмкін болатын  маңызы туралы берілген кеңестер кейбір кезде расталмайды. Дегенмен, қаржылық жағдайды талдау барысында салыстырмалы көрсеткіштерді зерттеу қажет болады, себебі ол болып жатқан жағдайларды  түсінуге және де оларды тек ағымдағы мезетте ғана емес, сонымен қатар  болашақта да дұрыс бағалауға  мүмкіндік береді. Әлдеқайда кең  таралған және зерттелген көрсеткіштерге мыналар жатады: өтімділік, қаржылық тұрақтылық, табыстылық және іскерлік белсенділік.

Салыстырмалы (кеңестіктік) талдау – бұл фирмалардың, еншілес  фирмалардың, бөлімшілердің және цехтардың  жекелеген көрсеткіштері бойынша  есебінің құрама көрсеткіштерін шаруашылық ішіндегі талдау, сондай-ақ берілген фирманың көрсеткіштерін орташа салалық және орташа жалпы экономикалық мәліметтері  бар бәсекелес фирмалардың көрсеткіштерімен салыстырғандағы шаруашылық аралық талдау болып табылады.

Факторлық талдау – бұл  жекелеген факторлардың қорытынды  көрсеткішке тигізетін әсерін зерттеудің детерминдік (анықтау) немесе реттелмеген  тәсілдері көмегімен талдау. Сонымен  қатар факторлық талдау қорытынды  көрсеткіштерді оның құрамдас бөліктеріне  жіктегенде – тура, ал оның жеке элементтерін жалпы қорытынды көрсеткішке  біріктіргенде ол – кері (синтез) болуы мүмкін.

Жоғарыда көрсетілген  әдістермен қатар, қаржылық жағдайды талдауда экономикалық, сондай-ақ экономикалық және математикалық статистиканың (топтау, орташа және салыстырмалы шама, графиктік және индекстік әдістер, корреляция, регрессия және тағы басқа) дәстүрлі тәсілдері қолданылады. Белгілі бір экономикалық ғылым шегінде жасалған түрлі әдістер мен тәсілдерді іскерлікпен пайдалану кәсіпорынның қаржылық жағдайына терең талдау жасауға және шаруашылық субъектісінің қаржылық тұрақтылығын нығайтуға, жағдайын жақсартуға байланысты ұсыныстарды дайындауға мүмкіндік береді.

Қаржылық жағдайды және оның есепті кезеңдегі өзгерісін салыстырмалы аналитикалық баланс – нетто бойынша  бағалау, сондай-ақ қаржылық жағдайын талдаудың басқа бөліктерін дамытуға тиісті оның негізгі бастапқы бөліктерін дамытуға тиісті оның негізгі бастапқы пунктін құрайды. Баланс өтімділігін  талдау, тұрақтылықты талдаудан туындап, ағымдағы төлеу қабілеттілігін бағалап, болашақтағы төлемқабілеті мен  қаржылық тепе-теңдіктің сақталу  мүмкіндігі туралы қорытынды жасауға  тиіс.

Тереңдетілген нақтыланған  талдау экспресс-талдаудың бөлек  тәртібін кеңейтеді, толықтырады және дәлелдейді. Оның мақсаты – шаруашылық субъектісінің қаржы жағдайы  туралы, оның өткен есепті кезеңдегі  қызметінің нәтижесі, сондай-ақ кәсіпорынның болашақтағы даму мүмкіндіктеріне  соңғы толық баға беру болып табылады. Осыған байланысты нақтылау дәрежесі аудиторының өзінің ықыласына байланысты.